யாருமே நினைக்க முடியாத ஒன்று ! விண் கல்லில் தரையிறங்கிய "றொசட்டா"

நீங்கள் இங்கே வாசிக்க இருக்கும் விடையம், மனித குலத்தினால் செய்ய முடியுமா ? இல்லை ஒரு சினிமா படமா என்று எண்ணத்தோன்றும். ஆனால் நடந்தது அனைத்தும் உண்மையே... வாருங்கள் விடையத்திற்குச் செல்லலாம்.
இரவுவேளையில் வானில் ஒளிரும் நட்சத்திரங்களை பார்த்து பலர் ரசிப்பது உண்டு. ஆனால் அவைஅனைத்தும், ஒரு சூரியன் என்பது பலருக்கு தெரிந்திருக்க வாய்ப்பில்லை. நமது சூரியனைச் சுற்றி 9 கோள் இருப்பதும் அதில் பூமி என்னும் கோளில் நாம் வசிப்பதும் சாதாரண விடையம் அல்ல. அப்படி என்றால் வானில் தெரியும் அந்த அனைத்து சூரியனையும் சுற்றி எத்தனையோ கோள்கள் இருக்கும் என்று எண்ணிப் பாருங்கள். அவற்றில் ஏதாவது ஒன்றில் மனிதனைப் போல, இல்லை ஒரு ஜீவராசியாவது இருக்காதா என்ற தேடல்... நாம் இந்த பரந்த அண்டவெளியில் தனித்து இருக்கிறோமா என்ற ஏக்கம் பலருக்கு இருக்கும். ஆனால் அன்றாட வாழ்கையில் இதனை எல்லாம் நினைத்து நேரத்தை வீணடிக்க யாரும் விரும்புவது இல்லை. இருப்பினும் விஞ்ஞானிகள் இதனை விட்டபாடாக இல்லை.
எமது பூமி சூரியனைச் சுற்றுவதுபோல, சூரியனை பல விண் கற்கள் சுற்றி வருகிறது. சில விண் கற்கள் வேறு சூரிய குடும்பத்தில் இருந்து கூட, எமது சூரிய குடும்பத்தை சுற்றிச் செல்கிறது. அவற்றை நாம் வாழ் நாளில் ஒரு தடவை கூட பார்க முடியாது. காரணம் என்னவென்றால், அவை மீண்டும் எமது பூமிக்கு அருகாமையில் வரும்வேளை நாம் உயிரோடு இருக்கப்போவது இல்லை. அவ்வளவு ஆண்டுகள் பிடிக்கும். ஆனால் சுமார் 4.5 பில்லியன் ஆண்டுகள் பழமை வாய்ந்த ஒரு விண் கல் எமது சூரிய குடும்பத்தை சுற்றிவருகிறது. விஞ்ஞானிகள் எமது சூரிய குடும்பம் சுமார் 4.5 பில்லியன் ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் தான் தோன்றியிருக்கவேண்டும் என்று கருதுகிறார்கள். அப்படி என்றால், எமது சூரிய குடும்பம் தோன்றும் காலப் பகுதியில், இந்த விண் கல்லும் தோன்றியிருக்கவேண்டும் அல்லவா ? இந்த விண் கல்லில் என்ன இருக்கிறது ? என்று அறிய விஞ்ஞானிகள் ஆவல் கொண்டார்கள். அந்த விண் கல்லில் இருந்து தான் பூமிக்கு உயிரினங்கள் வந்ததா ? என்ற சந்தேகம்... அந்த கல்லில் என்ன இருக்கிறது என்று கண்டுபிடிக்கவேண்டும் என்ற ஆவல் விஞ்ஞானிகளை சும்மா இருக்கவிடவில்லை.

2.5 கிலோ மீட்டர் பரப்பளவு கொண்ட இந்த சிறிய விண் கல், பூமிக்கு அருகாமையில் வந்து செல்கிறது என்று 1969ம் ஆண்டு கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. இந்த விண் கல் மணித்தியாலத்திற்கு, 1 லட்சத்தி 35,000 ஆயிரம் கிலோ மீட்டர் வேகத்தில், நீள்வட்டப் பாதையில் சூரியனை சுற்றிவருகிறது. இந்த விண் கல்லுக்கு 67P என்று குறியிட்டார்கள். 67P விண் கல் மீது ஒரு, ஆய்வுக் கலத்தை, தரையிறக்கி அதில் உள்ள கனிமப் பொருட்கள், தாதுக்கள், காற்று என்று அனைத்தையும் ஆராய விஞ்ஞானிகள் ஆவல் கொண்டார்கள். அதன் உருவாக்கம் தான் "றொசட்டா" (Rosetta ) விண்வெளி கலம் ஆகும். றொசட்டா என்னும் அதிநவீன விண் கலம் ஒன்றைச் செய்து, அதில் 98 கிலோ கிராம் எடையுள்ள, தரையிறங்கக்கூடிய ஆராட்சி கலத்தைப் பொருத்தினார்கள் விஞ்ஞானிகள்.

67P விண் கல் பூமிக்கு அருகாமையில் வரும்போது றொசட்டா கலத்தை ஏவினால், விடையம் முடிந்துவிடும் என்று பலரும் நினைக்கலாம். ஆனால் 67P விண் கல்லின் வேகம் மணிக்கு 1 லட்சத்தி 35,000 கிலோ மீட்டர் என்பதனை எவரும் மறந்துவிட முடியாது. பூமியில் இருந்து ஏவபடும் றொசட்டா விண் கலம், இதே அளவு வேகத்தை எட்டிப் பிடித்தால் தான் அதில் உள்ள ஆராட்சி கலம் தரையிறங்க முடியும் அல்லவா . இந்த விண் கல்லுக்கு புவி ஈர்ப்பு விசை பெரிதாக கிடையாது. 2004ம் ஆண்டு மார்ச் மாதம் றொசட்டா விண் கலம் பூமியில் இருந்து, ஏவப்பட்டது. கடந்த 10 வருடங்களாக இது பயணித்து இறுதியில் அது செவ்வாக் கிரகத்தை அண்மித்தது. செவ்வாய் கிரகத்தின் ஈர்ப்பு விசை பூமியை விட சுமார் 8 மடங்கு அதிகம் என்று கூறுவார்கள். அதன் ஈர்ப்பு விசையைப் பயன்படுத்தி றொசட்டா விண்கலம் , மேலும் தனது வேகத்தை அதிகரித்துள்ளது. இங்கே தான் விஞ்ஞானிகள் தமது மூளையை சரியாகப் பாவித்துள்ளார்கள். செய்வாக் கிரகத்தின் ஈர்ப்பு விசையை பயன்படுத்தி தான் றொசட்ட விண் கலம் தனது வேகத்தை மேலும் அதிகரித்துள்ளது.
இறுதியாக மணிக்கு 1 லட்சத்தி 35,000 கிலோ மீட்டர் வேகத்தை எட்டிப் பிடித்தது றொசட்டா விண் கலம். கடந்த வெள்ளிக்கிழமை லண்டன் நேரப்படி சரியாக மாலை 5.33 மணிக்கு றொசட்டா விண் கலத்தில் இருந்த தரையிறங்கும் ஆய்வுக்கலம், 67P விண் கல்லை நோக்கி ஏவப்பட்டது. கடந்த 10 ஆண்டுகளாக றொசட்டா பயணித்தாலும் அதில் எந்த ஒரு எந்திரக்கோளாறும் ஏற்படவில்லை என்பது அதிசயமான விடையம். அது ஏவிய ஆய்வுக் கலம் 67P விண் கல்லில் தரை இறங்கியதும், 3 இடங்களில் கல்லின் மேல் துளையிட்டு தன்னை ஒரு நிலையான இடத்தில் நிறுத்திக்கொண்டது. தரையிறங்கியதும், விண் கல்லுக்கு மேல் அதே வேகத்தில் பயணித்துகொண்டு இருக்கும் றொசட்டாவிற்கு, ஆய்வுக் கலம் தகவலை அனுப்பியது. அதனைப் பெற்ற றொசட்டா , உடனே அதனை பூமிக்கு அனுப்பிவைத்துள்ளது. ஒளியின் வேகத்தில் ( அதாவது ஒரு செக்கனுக்கு, 1லட்சத்தி 86,000 கிலோமீட்டார் வேகத்தில்) இந்த சிக்னல் பயணித்தது. ஆனால் பூமியை வந்து அடைய சரியாக 30 நிமிடங்கள் பிடித்துள்ளது என்றால், றொசட்டா பூமியில் இருந்து எவ்வளவு தொலைவில் இருக்கும் என்பதனை நீங்கள் கணக்கிட்டுப் பார்கலாம்.
றொசட்டா ஏவியுள்ள ஆயுவுக் கலத்தில் 10 உபகரணங்கள் உள்ளது.
விண் கல்லில் உள்ள கனிமங்களை ஆராய,
விண் கல்லில் உள்ள காற்றை ஆராய,
விண் கல்லில் ஏதாவது காந்த சக்தி உள்ளதா என்று ஆராய,
விண் கல்லில் ஏதாவது உயிரினங்கள் வாழ்ந்ததா என்று ஆராய
விண் கல்லில் உள்ள மூலக்கூறுகளின் அணுவைப் பற்றி ஆராய

என்று அந்த விண் கல்லை அக்குவேறு ஆணிவேறாக, ஆராய்ந்து அத்தகவலை மேலே உள்ள றொசட்டாவுக்கு ஆய்வுக் கலம் உடனே அனுப்ப கூடியவகையில் இது தயாராகி இருந்தது. தரை இறங்கிய ஆய்வுக் கலம் சுமார் 60 மணித்தியாலங்களாக அனைத்தையும் ஆராய்ந்துள்ளது. இறுதியில் 90 சதவீதமான வேலையை ஆய்வுக் கலம் முடித்து, தனது அறிக்கையை மேலே உள்ள றொசட்டவுக்கு அனுப்பிவிட்டது. றொசட்டாவும் உடனே அந்த அனைத்து தகவல்களையும் பூமிக்கு நேர்த்தியாக அனுப்பி தனது பணியை நிறைவுசெய்துவிட்டது. ஆனால் ஏற்கனவே 60 மணித்தியாலங்கள் தொடர்ந்து ஆய்வில் ஈடுபட்டு, தகவலை அனுப்பிய பின்னர், பற்றரி தீர்ந்துபோய் ஆய்வுக் கலம் தற்போது உறங்கு நிலைக்கு சென்றுவிட்டது என்பது தான் கவலைக்குரிய விடையம் ஆகும். சூரியனில் இருந்து மிகவும் நீண்ட தொலைவில் விண் கல் உள்ளதால், சூரிய ஒளி அந்த விண் கல்லில் படுவது மிக மிக குறைவாக உள்ளதாக கூறப்படுகிறது. இதேவேளை விஞ்ஞானிகள் பூமியில் இருந்தபடியே ஒரு வேலையை, செய்து முடித்துள்ளார்கள். அது என்னவென்றால், தற்போது 67P விண் கல்லில் தரையிறங்கியுள்ள, ஆயுவுக் கலத்தை, சூரியன் உள்ள பக்கம் நோக்கி திருப்பி விட்டுள்ளார்கள். எனவே ஆய்வுக் கலத்தில் உள்ள சூரிய மின் கலங்கள், மின்சாரத்தை உற்பத்தி செய்ய ஆரம்பிக்கும்.
2015ம் ஆண்டு ஆகஸ்ட் மாதம் அளவில், மீண்டும் 67P விண் கல், சூரியனுக்கு அருகாமையில் வரும். அந்தவேளையில் தான் றொசட்டாவும், அது அனுப்பிய ஆய்வுக் கலமும் மீண்டும் தூக்கத்தில் இருந்து கண் முழிக்கும் என்று விஞ்ஞானிகள் தெரிவித்துள்ளார்கள். அதுவரை கிடைக்கும் கொஞ்ச சூரிய ஒளியை வைத்து, தனது பற்றரிகளை றொசட்டா சார்ஜ் செய்யும் என்று நம்பப்படுகிறது. றொசட்ட அனுப்பியுள்ள தகவல்கள் கிகா-பைட் கணக்கில் கிடைக்கப்பெற்றுள்ளது. ஜேர்மனியில் உள்ள பாரிய சட்டலைட் -டிஷ்(ஆண்டனா) அந்த தகவல்களை பெற்றுவிட்டது என்று 100 வீதம் உறுதிசெய்யப்பட்டுள்ளது. இதனூடாக மனித குலம் அல்லது உயிரினம் பூமியில் எவ்வாறு உருவானது ? எமது சூரிய குடும்பம் எவ்வாறு உருவானது என்பது போன்ற விடைகாண முடியாத பல விடையங்களுக்கு ஒரு விடை கிடைக்க உள்ளது என்று கூறப்படுகிறது. றொசட்ட அனுப்பிய தகவலை இன்னும் சில நாடிகளில் விஞ்ஞானிகள் வெளியிட உள்ளார்கள் என்பதுபோக, அது அனுப்பிய புகைப்படங்களே உலகில் உள்ள பலரை கவர்ந்துள்ளது.
ஒரு விண் கலத்தை செய்து, 500 மில்லியன் மைல்களுக்கு அப்பால் உள்ள விண் கல் ஒன்றில் தனை தரை இறக்கி அதில் உள்ள கனிமங்களை பற்றி தகவல் அறியும் அளவு மனித குலம் வளர்சியடைந்து விட்டது என்பது பெருமைக்குரிய விடையம். 10 ஆண்டுகளாக இந்த விஞ்ஞானிகள் காத்திருந்துள்ளார்கள். ஒரு பிள்ளை பிறக்கவே 10 மாதம் தான் பிடிக்கிறது. ஆனால் 10 வருடங்களாக காத்திருந்து, தாம் அனுப்பிய அந்த விண் கலம் , சரியான பாதையில் செல்கிறதா , சரியான வேகத்தை எட்டிப்பிடித்ததா , சரியான நேரத்தில் ஆயுவுக் கலத்தை ஏவுமா ? இல்லை ஏதாவது இயந்திரக்கோளாறு ஏற்பட்டு , எமது 10 வருட கனவு ஒரு நொடிப்பொழுதில் கலையுமா என்று அவர்கள் ஏங்கிக்கொண்டு இருந்தார்கள். இறுதியாக அது வெற்றிகரமாக தரையிறங்கி, "நான்" தரையிறங்கிவிட்டேன் என்ற தகவலை பூமிக்கு தந்தபோது, விஞ்ஞானிகள் அடைந்த சந்தோஷத்தை அளவிடவே முடியாது எனலாம். கிட்டத்தட்ட ஒரு பைத்தியக்காரர்கள் போலத் தான், அவர்கள் இறுதி நேரங்களில் தூங்காமல் கண் விழித்து இருந்தார்கள். தரை இறங்கியதும் அவர்கள் அடைந்த சந்தோஷத்தை என்னவென்று சொல்வது ?
றொசட்டா புரிந்துள்ள சாதனை மனித குலத்தின் தொழில் நுட்ப்ப வளர்சியின் ஒரு முக்கிய மைல் கல்லாக அமைந்துள்ளது. மனிதன் இதுவரை கலாமும் தனது மூளையில் 10 சதவீகிதத்தை மாத்திரமே பயன்படுத்தி வருகிறான் என்று விஞ்ஞானிகள் கூறிவருகிறார்கள். 15 விகிதத்தை பாவிக்க ஆரம்பித்தாலே பெரும் மாற்றங்கள் வரும் என்று கூறுகிறார்கள். ஆனால் இந்த உலமில் மனித குலம் கூட நிலந்தரம் அல்ல. ஏன் எனில் பூமியில் பிராண வாயு(ஆக்சிஜன்) இருப்பதால் தான் மனிதன் உயிர்வாழ்கிறான். ஆனால் நாமோ நிலத்திற்கு அடியில் உள்ள எரிபொருட்களை எடுத்து அளவுக்கு அதிகமாகப் பாவித்து, காபனீர் ஆக்சைட்டை உலகில் அதிகரிக்கச் செய்கிறோம். ஒரு கால கட்டத்தில், ஆக்சிஜன் குறைவடையும் தறுவாயில் பூமியில், மனிதர்கள் இருக்க மாட்டார்கள். அப்போது காபனீர் ஆக்சைட்டை சுவாசித்து வாழும் ஒரு புதுவகையான உயிர்னமே பரிணாம வளர்சிபெற்று காணப்படும். இயற்கை அப்படி ஒரு உயிரினத்தையே உருவாக்கி இருக்கும். ஆனால் மனிதனால் ஏவப்பட்ட பல விண் கலங்கள் மட்டும், மனிதன் அழிந்தாலும் அண்டவெளியில் சஞ்சரித்துக்கொண்டு தான் இருக்கும். அந்த வேளையில் வேற்றுக் கிரக வாசிகள் பூமிக்கு வந்தால், மனிதன் என்று ஒரு குலம் பூமியில் ஒரு காலத்தில் வாழ்ந்துள்ளார்கள் என்று நிச்சயம் அறிந்துகொள்வார்கள்.
எப்பொழுது தான் நாம், இந்த பூமியை நாசமாக்குவதை நிறுத்தப்போகிறோம் ?
அதிர்வுக்காக,
வல்லிபுரத்தான்.